کارگردان فیلم سینمایی «گلنار» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اهمیت پرداختن به موضوعات سیاسی روز مثل پدیده داعش و طالبان و امثالهم در سینما و تلویزیون بسیار بالا است و هیچ کس نمی تواند اهمیت پرداختن به این موضوعات را در حوزه فرهنگ و هنر نادیده بگیرد.

وی ادامه داد: بنده از سال ۲۰۰۰ میلادی درگیر فیلمنامه ای با موضوع طالبان بودم که متأسفانه شرایط تولید آن فیلم هیچ گاه برایم فراهم نشد اما با روی کار آمدن داعش، فیلمنامه ام را تغییر دادم و تحقیقات جدیدی برای بازنویسی فیلمنامه انجام دادم که نتیجه آن فیلمنامه «کامیون» شد که قصه یک خطی آن داستان یک راننده کامیون ایرانی است که خانواده ای از اهالی کردستان عراق را که به عنوان پناهجو وارد کشور ما شده اند برای یافتن پدر خانواده به تهران می آورد.

پرتوی یادآور شد: فیلمنامه ای که بنده در سال ۲۰۰۰ در رابطه با گروه طالبان و جنایت های وحشیانه آن ها نوشته بودم در سال ۲۰۰۱ میلادی در ۲ جشواره بین المللی جوایزی گرفت و بسیاری از سینماگران و داوران این جشنواره ها را به تفکر واداشت؛ بنده خاطرم می آید در یکی از این جشنواره ها شرایط به گونه ای بود که نویسنده فیلمنامه باید مقابل هیأت داوران می نشست و به سوألات آن ها در رابطه با فیلمنامه اش پاسخ می گفت؛ آن زمان هنوز آمریکا به افغانستان حمله نکرده بود و اعضای هیأت داوران به اتفاق از من پرسیدند آمریکا که اخطار داده به افغانستان حمله می کند و طالبان از بین می برد پس به نظرتان فیلم شما به چه دردی می خورد؟

این سینماگر ادامه داد: من به آن ها گفتم اگر آمریکا حمله کند شاید طالبان از بین برود اما قطعا آوارگی و در به دری مردم بی گناه همچنان ادامه پیدا می کند از سوی دیگر آیا شما قول می دهید این آخرین حمله آمریکا به یکی از کشورهای دنیا باشد و آمریکا دیگر هیچ گاه به هیچ کشور دیگری حمله نکند و در کار کشورها مداخله نکند؟ آمریکا قطعا به کشورها بازهم در آینده حمله خواهد کرد و آوارگی و جنگ به وجود می آورد؛ این پاسخ بنده همه اعضای هیأت داوران آن جشنواره را قانع کرد.

کارگردان فیلم سینمایی «کافه ترانزیت» در پاسخ به این سوأل که دغدغه تولید چنین فیلم هایی در شخص شما چگونه به وجود آمد اظهار داشت: همه ما انسان هستیم مگر می توانیم از دیدن دردها و رنج ها و سختی هایی که به سایر مردم دنیا می شود آزرده خاطر نشویم؟ برای من مسأله در به دری مردم و پناهجویان به شدت ناراحت کننده است و همین اواخر غرق شدن «آیلان» کودک سوری پناهجو در دریا روحم را به شدت آزرد و با خودم عهد کردم که هرچه سریع تر باید فیلمی در رابطه با پناهجویان بسازم.

وی افزود: تولید این فیلم دشواری های خاص خود را داشت اما من بسیار خوشحالم که بعد از سال ها تفکر روی این فیلمنامه بالاخره آن را ساخته ام و امیدوارم «کامیون» بتواند با وجود فیلم های ساده انگارانه ای که مدتی است سینمای ما را احاطه کرده سلیقه مخاطبان را تغییر دهد.

پرتوی در خاتمه این گفتگو در پاسخ به این سوأل که پیش بینی شما برای فیلمتان در جشنواره فیلم فجر چیست و فکر می کنید منتقدان و اهالی رسانه با فیلمتان چه برخوردی خواهند داشت اظهار داشت: من واقعا هیچ وقت نمی توانم پیش بینی کنم اما این را آگاهانه می گویم که نظرات منتقدان و اهالی محترم رسانه به شدت برایم اهمیت دارد چرا که آن ها در کار خود خبره و حرفه ای هستند و قطعا با شخص من مشکلی ندارند که بخواهند مرا نقد کنند و اگر ایرادی در فیلم من ببیند آن را بازگو می کنند و من باید به نظریه های این افراد که در زمان تماشای فیلم با نظریه من روبرو بوده اند توجه کنم.